Chemicznie… higienicznie… i historycznie… o proszku do zębów.
Podczas kolejnych zajęć SKL „Retorta”, Uczniowie sporządzali proszek do mycia zębów według oficjalnej receptury farmaceutycznej. W fazie wstępnej odważali składniki proszkowej mieszaniny zachowując odpowiednie proporcje, następnie mikronizowali je,stosując utensylia apteczne. Przy okazji, zgłębiali tajniki tzw. dobrej praktyki farmaceutycznej i ciekawostki…
Historia pasty do zębów, której używamy współcześnie do higieny jamy ustnej, sięga zamierzchłych czasów. Pierwsze wzmianki pojawiły się już w starożytnym Egipcie, gdzie przyrządzano mieszankę do mycia zębów w postaci sproszkowanych kopyt byków, spopielonych skorupek jajek, naturalnego pumeksu i mirry. Starożytni Grecy i Rzymianie udoskonalili proszek do zębów o skruszone kości, muszelki ostryg i urynę. W XVIII w. Anglicy dodali do receptury proszku składniki w postaci ałunów i cynamonu. Koniec XIX w. stał się schyłkiem ery stosowania proszku do zębów – zastąpiono go pastą spreparowaną na bazie mydła, którą sprzedano po raz pierwszy w tubce w roku 1896.
powrót do poprzedniej strony